Kiedy już wiemy, co napisać, pojawia się kwestia wyboru formy – a ponieważ możliwości jest nieskończenie wiele, podam tylko parę przykładów i wskazówek, o czym warto pamiętać.
1. Przemyśl i zaplanuj to, co chcesz napisać. Zapisz pierwszą wersję na brudno, wprowadź ewentualne poprawki, rozplanuj ułożenie tekstu na stronie, jego wielkość, kolor itd. i dopiero wtedy stwórz ostateczną wersję (pomijam przypadki działania pod natchnieniem i w twórczym szale).
2. Tekst niekoniecznie musi być zblokowany w jednym miejscu – możesz pisać swobodnie np. wzdłuż krawędzi zdjęcia/strony (tu praca Katasiaczka):
dookoła dowolnych elementów skrapa:
albo stworzyć własne linie, faliste, spiralne, proste, krzywe…
3. Możesz pisać bezpośrednio na bazie – tak jak robi to np. Mumkaa:
albo na osobnym kawałku papieru – istnieje ogromna ilość gotowych karteczek/tagów do journalingu, (sporo dostępnych w sklepiku Na Strychu – KLIK), stempli journalingowych w wielu wzorach i nieskończenie dużo możliwości wykorzystania wszystkiego, co mamy pod ręką, a na czym da się pisać. Dobierz taki sposób umieszczenia tekstu, który będzie stylistycznie pasował do całości pracy.
4. Journaling oprócz treści może mieć także ciekawą formę – zróżnicuj kształt i wielkość liter, używaj różnych czcionek, kolorowych pisaków, gotowych stempli, naklejek, słów/liter wyciętych z gazety… U Katasiaczka mamy przykład fajnego połączenia napisów stemplowych z wytłoczonymi na wytłaczarce:
5. Pismo odręczne jest najbardziej osobiste (i najłatwiejsze) – jeśli chcesz napisać coś specjalnego, zwrócić się do kogoś bezpośrednio – napisz to własnoręcznie.
6. Drukowanie tekstu z komputera, oprócz możliwości dobrania czcionki w odpowiednim stylu pozwala także precyzyjnie dopasować wielkość bloku tekstu do miejsca, które chcemy na niego przeznaczyć w pracy. Najdłuższy tekst, jaki umieściłam na skrapie, był właśnie wydrukowany:
7. Journaling nie zawsze musi być widoczny na pierwszy rzut oka. Bardziej osobiste teksty można umieścić w ukrytych kieszonkach np. pod zdjęciem – rozmaite skrytki, wystające fragmenty tagów, zrolowane i związane paski papieru z tekstem, są również ozdobą. Tak w albumie ukryła swój journaling ArteBanale:
8. Pisząc journaling możesz wybrać różne formy zwracania się do odbiorcy. Może to być wypowiedź skierowana bezpośrednio do osoby na zdjęciu (tak robi czasem np. Karola w skrapach ze swoją córeczką Różą):
albo tekst bez konkretnego adresata, zwyczajnie opisujący sytuację. Możemy też oddać głos osobie ze zdjęcia i stworzyć choćby krótki tekst w pierwszej osobie, np. taki, jaki uwieczniła na swoim skrapie Viva:
Wymyślanie tekstu do umieszczenia w pracy, a potem szukanie dla niego odpowiedniej formy – jest ciekawą częścią skrapowej twórczości, z nieograniczonymi możliwościami zabawy słowem i formą. Mam nadzieję, że trochę Was do tej zabawy zachęciłam – na pewno jeszcze nie raz zaskoczy mnie jakieś oryginalne, twórcze rozwiązanie journalingowe w Waszym wykonaniu. Do przyszłego tygodnia czekam na komentarze pod wszystkimi częściami artykułu, a w następny poniedziałek opublikuję małe podsumowanie i informację, kto z komentujących miał szczęście w losowaniu i otrzyma pakiet journalingowy nie tylko dla początkujących 
Jeszcze raz dziękuję dziewczynom, które pozwoliły na wykorzystanie swoich prac jako przykładów: Mona Lisie, Mumie, Lily, Katasiaczkowi, Wolfann, ArteBanale, Karoli i Vivie oraz wszystkim czytelnikom, szczególnie za pozostawione komentarze 
